همه دنیای من آراد و نیکراد

هفت ماهگی، ماه مهر، همیشه عاشق مهر ماه بودم. عاشق اول پاییز و رنگ زرد و نارنجی برگها . عاشق غروبهای غم انگیز پاییزی آسمون . عاشق صدای خش خش برگهای پاییزی . حالا دنیام یه رنگ دیگه شده شاید دیگه زرد و نارنجی و قرمز پاییز جایش رو به رنگهای دیگه ای داده که شما برای دنیای من به ارمغان آوردید. رنگهایی مثل سپیدی و پاکی شما .  غروبهای پاییز برای من معنی دیگه ای پیدا کرده . همه ی دنیام و زیبایی هاش شدن شما دوتا معجزه های کوچکم. هفت ماهگی تون مصادف شده با تولد من و اینو به فال نیک می گیرم ، چون همیشه عدد هفت برام خوش یمن بوده و من خیلی دوستش دارم و میدونم برای شما هم همینطور خواهد بود. امیدوارم هفت سالگی و هفتاد سالگی شما رو جشن بگیرم. ...