همه دنیای من آراد و نیکراد

      مادر که میشوی... دنیایت بزرگ میشود، بال در می آورد و تا ابرها بالا میرود تا بتوانی کبوتران کوچک زندگیت را درس پرواز دهی. مادر که میشوی ... دنیایت کوچک و کوچکتر می شود ، قدر یک آغوش بسته که فقط در آن بتوانی غنچه هایی را از تاراج زمان حفظ کنی. مادر که میشوی بزرگی و کوچکی دنیا برایت فرقی نمیکند.  مادر که می شوی...  بزرگ می شوی، رشد می کنی تا با هر نیاز گلهایت جایی در دستان خسته ات برای رفع نیازشان باشد. دستهایت بزرگ می شود تا بتوانی خستگی هایشان را مرهم باشی. مادر که می شوی ، عشق در تمام رگ و جانت ریشه میزند و دیگر جز عشق هیچ چیز نمیبینی، نمیشنوی، حس نمیکنی.  دنیا زیر قدمها...