همه دنیای من آراد و نیکراد

با هرچه عشق نام تو را می توان نوشت با هر چه رود راه تو را می توان سرود بیم از حصار نیست ... که هر قفل کهنه را با دست های روشن تو می توان گشود.             در تمام زندگی ام ، همیشه کسی بوده که برایم مقدس و قابل پرستش باشه...البته فکر می کنم در زندگی همه ی آدمها این فرد وجود داره ، چه خیالی و چه واقعی... این که فردی بزرگ باشه و دست نیافتنی و تمام آرزوهای آدم  رو برآورده کنه .. در تمام کودکیهایم این فرد، پدرم بوده... کسی که پشت هر در بسته ای بوده و با قدرتی که از نظر من خیلی زیاد و نا محدود بوده ، توانایی حل همه ی چیزهای سخت رو داشته... ...