همه دنیای من آراد و نیکراد

وقتی مادر می شی ، محکوم میشی. اینو تازه فهمیدم. بعد از مادر شدن و بعد از گذر هجده ماه تازه فهمیده ام که، محکومم به حساس بودن. چرا زیادی حساسی؟ این شده تکه کلام فامیل و دوست و آشنا. همه انگشت اتهام به طرفت می گیرن که: چرا زیادی حساسی . این برای بچه بده و هزار تا حرف و حدیث دیگه. که:( بچه باید تو خاک و خل و آشغال و میکروب بزرگ بشه یا نمیدونم با هزار تا غذای تاریخ گذشته و فاسد بزرگ می شه. واللا ما هم بچه بزرگ کردیم و حساس نبودیم. یا اینکه مگه ما بزرگ نشدیم) ...خسته شدم. از اینهمه حرف و حدیث و اظهار نظر بیجا خسته شدم. از اینکه هر کسی به خودش جرات میده خودش رو برای بچه ی تو، مادر فرض کنه و نظر بده.از اینکه دیگران به نظرت احترام که نذارن...