شیرین زبانی

چه روزهای شیرینی.

چه شیرینی دلپذیری دارد این روزها که مهر سکوت خانه ام ،نه با گریه ها و خنده ها ، که با شیرین زبانی های گلهای زندگی ام می شکند.

چه لذتی دارد هر صبح بیدار شدن با شنیدن صدای کودکانه ی شما . و شنیدن این کلمه از زبان شما : ماما س صب .... یعنی مامان سلام. صبحت به خیر. یعنی مادر بیدار شو و برایم مادری کن . بیدار شو و از گرمی دستهایت سیرابم کن. عاشق این گونه  بیدار شدنهایم. 

چه شکوه زیبایی دارد بیرون آمدن کلمات از زبان فرشته هایی که دوستشان داری.

این روزها چه  گوهرهای گرانبهایی که از زبانتان نمی ریزد و من چقدر دوست دارم همه ی این مرواریدهای گرانبها را جمع کنم و چون در هیچ کجای دیگر نگهداری نمیشود، به صندوقچه ی دلم بسپارم.

این روزها دردانه های خوش صحبتم به سان طوطی شادی، همه جا و همه وقت هر چه را می شنوند تکرار می کنند و اگر کسی سخن نگوید برای در و دیوار و قلب کوچک خودشان قصه ها می سرایند و خود شنونده ی گفته های خودشان می شوند.

جانم!!! شده ورد زبان آراد. که در پاسخ به جانم گفتن خاله ی مهربانش میدهد.  آنقدر از شیرین زبانی خود خوشحال است که نگو . و من هم از خوشحالی فرشته هایم ، شادم. 

آیاد!!! شده ورد زبان نیکراد که هر وقت این سوال را ازش می پرسیم کی کرده؟ با زبان شیرینش ،می گوید آیاد.

باز هم یک نعمت دیگر و یک جای شکر دیگر ، در برابر عظمت معبود و آفریدگار.

دیگر کلمه ای نمانده که تکرار نکنید. هر چه که باشد، باید شما هم بگویید . یک سختی دیگر به مراحل سخت زندگی ام اضافه شد ... باید مراقب گفتارم نیز باشم و همینطور گفتار اطرافیان ... کار سختی است. میشنوید و یاد می گیرید و تکرار می کنید . و این به مرور در ذهن فعال و پویای شما به یادگار می ماند . من مسئولم. برای هر آموخته ی شما و برای هر چیزی که به ذهن می سپارید و از من و اطرافیان یاد میگیرید. لوح های سپید کوچکم.

خدا را شاکرم که این آرزویم نیز برآورده شد و دوباره رشد کردن و بالیدن شما را به چشم دیدم. خدا را شکر که این مرحله ام در حال گذر است و شما بزرگ می شوید و من بیشتر مادر می شوم. چه تقدسی دارد این زندگی و چه شکوهی دارد با شما بزرگ شدن.

مادر که می شوم به چشم میبینم و به جان حس می کنم که برایم چقدر زحمت کشیدی مادر خوبم. روزها و شبهایت برای بزرگ کردن من گذشته و تمام جوانی ات که به پای من تمام شده. میدانم تباه نشده . چرا که کار فرشته ها همین است. چرا که از دستهای تو جز خوبی بر نمی آید. چقدر دوستت دارم و باز چقدر شاکر این لحظه ام که فرزندانم نیز در دستان توانای تو بزرگ می شوند و رشد می کنند و من باز شاهد آغوشی هستم که به مهر گشوده شده.

هر وقت مهربانی های تو را می بینم، با خود فکر می کنم چگونه ممکن است فرشته ای در چنین ارتفاع پایینی پرواز کند.

دوستت دارم ای بزرگ ترین سرچشمه ی تمام نشدنی محبت و عشق.

نمیدانم چگونه می توانم این کتاب فرهنگ لغات کامل را که هر ثانیه کاملتر می شود به نگارش در بیاورم. اما هر چه یادم باشد را می نویسم.

جانم: تکه کلام آراد خصوصا وقتی که خاله پریناز را با لفظ خاکا صدا می کنه و خاله در جوابش میگه جانم. و آراد این واژه را تکرار می کنه . آنقدر شیرین این کلمه را می گهکه آدم دلش می خواد درسته قورتش بده.

کللل : کلید

باس : به معنی باز کن که نیکراد در مقابل دیدن هر چیز بسته ای میگه

خانجون: خانوم جون

عزیزجون: عزیزجون

پ پ : پدر جون

پ پ : پریا

دو: گردو در زبان نیکراد

گ: گردو در زبان آراد

س: سلام و هر وقتی که هر کسی رو میبینن و یا صبح از خواب بلند میشن.

دا: دایی

دالیا: دانیال

هوم: هومن

پویا: پویا

احمد: احمد

زادی: رادین

دادا: داداشی هر دو برای صدا کردن هم

عمه: عمه

آقا: آقاجون

خاکا: خاله

خافا: خاله فاطی

عمو: عمو

بیم: بریم

دد: هر گردشی بیرون از در

خیلی زیاده همه چیزایی که فکرش رو هم نمیکنید.

میز صند

مب

بخو

تلل

کنتلل

هلو

گلا

سیب

کمش