آراد و نیکرادآراد و نیکراد، تا این لحظه: 12 سال و 1 ماه و 26 روز سن داره

همه دنیای من آراد و نیکراد

بوسه شفابخش

1392/7/19 14:28
نویسنده : مامان پریسا
299 بازدید
اشتراک گذاری

 

 

 


یعنی ممکن است یک بوسه آنقدر شفا بخش باشد که درد بزرگی را به این زودی خوب کند؟

مطمئنم هر کسی که مادر باشد این بوسه شفا بخش را خوب می شناسد. خوب میدانم همه ی مادران روی زمین، بوسه های شفابخش دارند و این بوسه مختص کودکان خودشان است. با بوسه های شان میتوانند بدترین درد کودکانشان را بهبود بخشند. راز این بوسه چیست؟ نمیدانم. هر چه هست شفا می بخشد. مثل همان دم مسیحایی.

فرشته های من هر وقت جایی از تن نازنینشان زخمی میشود و یا در حین بازی های شاد کودکانه شان دردی بر جسمشان می نشیند، فقط با یک بوسه از طرف من خوب میشوند . عجیب نیست؟ از صندلی می افتند. زمین میخورند . حتی گاهی کبود میشود تنشان از زمین خوردن، ولی فقط یک بوسه خوبشان میکند. دردشان که بیشتر باشد بوسه های بیشتر می طلبند و من بال در می آورم و تا اوج ابرها میروم از این شاهکاری که کرده ام . فکر می کنم تمام دنیا از آن من شده. حس عجیبی است حس مادری. فقط باید مادر باشی تا بفهمی چه میگویم. دنیا در توست و تمام دنیای تو ،کودکت است. چه عشقی است میان مادر و فرزند. عمیق ترین و پایدارترین عشق دنیاست.

باز هم یک درس دیگر در این کلاس درس میان من و شما . حکایت معلم و شاگردی که من شاگردم و شما استاد.

کاش دنیای ما بزرگترها هم مثل دنیای پاک شما بود. کاش تمام دردهایمان با یک بوسه خوب می شد و از یادمان می رفت. کاش منشا دردهایمان را مثل شما خیلی زود فراموش می کردیم.

چه زیباست این کلاس با این استادان کوچک و همیشه شاد. هر لحظه خندان و هر لحظه بی کینه.

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (5)

iman
6 مهر 92 20:49
سلام دوست عزیز از بازدید کم وبلاگت خسته شدی می تونی به من اعتماد کنی یه سایتی هست که مجانی برات تبلیغات میکنه بدون هیچ پولی اول- باید ثبت نام شی دوم-باید اسم وبلاگتو به سایت بدی سوم- سایت بهت امتیاز میده تا رتبه درگوگل یا الکسا بالا بره
مامان سهند و سپهر
7 مهر 92 12:19

آخ كه من عاشقشونم
عاشق اين بوسه هاي شفا بخش كه گاه بر كف پاي يا باسن مباركشان نيز بايد نزول اجلال كند! و مادر مورد نظر مستفيض مي شود
البته كه افتخار بزرگي هست . من كه خيلي خوشم مياد .
مي ترسم كه ديگه يه روزي نيارن بوس كنم و حس مردانگي و بزرگي كنند و از درد دم نزنند ... اونوقت من به چي دلمو خوش كنم؟؟؟؟
خدايا هميشه تن نيني هاي نازمون و سالم نگهدار.
آراد و نيكراد گل رو ببوس ماماني

مرسی مامان دوقلوهای ناز دلم برای دیدن گل پسرات تنگ شده امیدوارم بازم براشون مطلب بذاری

مامان سهند و سپهر
8 مهر 92 9:05
سلام عزيزم . ني ني هاي من كه پستونكي نبودن و اين مسئله رو من تجربه نكردم عزيزم.
ولي براي شيشه فقط شب موقع خواب و صبح ساعت 7 توي خواب مي خورند و ديگه با ليوان يادشون دادم و با ني.
عادت شديدي داشتن كه شبها توي خواب خيليييييييي زياد شيشه شير مي خوردن و ترك اين برام مسئله شده بود ولي با آب ريختن توي شيشه هاشون تونستم از سرشون بندازم چند شب در شيشه ها آب ريختم و بالاي سرشون گذاشتم و ديگه چون آب بود نمي خوردن و از سرشون افتاد .
براي پستونك هم شما مي توني سر پستونك هاشون و برش بزني تا ديگه دوست نداشته باشن بخورنش و بگي خراب شده و ديگه كار نمي كنه مطمئنا ديگه نمي خواهندش. فقط ميمونه خوابيدنشون كه بايد چند شب سختي رو تحمل كني. بهتره اينكارو موقعي شروع كني كه خودت و البته همسرت فرصت كافي و وقت كافي براي سر و كله زدن باهاشون و داشته باشين موقع خواب و مثلا صبح نخواي بري سركار كه اذيت بشي. مطمئن باش بچه ها خيلي زود عادت مي كنن به روال جديد. اميدوارم موفق باشي.
ببوس گلهاي خوشگل رو


مرسی عزیزم بابت راهکار خوبت
آرین و مامانی و آرتین
8 مهر 92 12:14
سلام مامان مهربون
ماشالله هزار ماشالله کوچولوهای نازی داری خدا حفظشون کنه
ای جانم که با بوسه خوب میشن
بووووووووووس برا هر دوتاشون


مرسی مامانی فعال و مهربون . امیدوارم دوستای خوبی برا هم باشیم
مريم مامان نيكان
25 مهر 92 14:51
چقدر زيبا نوشتيد واقعا همينطور كه بيان كرديده...كوچولوهاي خواستني با يه بوسه دردهاشون رو فراموش ميكنند كاش ما آدم بزرگها هم ميتونستيم به اين راحتي درد و رنجهامون رو فراموش كنيم ولي چون دل بچه ها پاكه اين خصوصيت رو دارند بوسسس به اين دو كوچولوي ناز


مرسی عزیزم از ابراز لطفت