روز خودم

...

روز تولد چیه؟ یه یادبود؟ یه تاریخ خیلی خاص؟ روزی که به هم تبریک بگیم؟ روزی که به دنیا اومدیم چرا اینقدر برامون باارزشه؟ فقط برای خودمون. همیشه روی روز تولدم یه تعصب خاص دارم. همیشه به روز تولدم مثل یک گنج بزرگ در زندگیم نگاه می کنم. نمیدونم برای بقیه هم همینطوریه یا نه؟ اما من حس می کنم خاص ترین روز در تقویم عمر آدمها روز تولدشونه. روز زن،  روز سالگرد ازدواج، عید یا بقیه روزها انگار مختص من نیستن و فقط این روز تولده که روز منه.فقط روز تولدمه که با هیچ کس شریک نیستم .

حالا امروز، یک بار دیگه تقویم ورق خورده و روزی به اسم من در این تاریخ، ثبت شده روزی که من به دنیا اومدم . راستش نمی خوام بدونم چند ساله شدم.

شاید وقتی بزرگ می شی دیگه دلت نمیخواد سالها رو بشماری و ببینی چند ساله شدی. مثل روزهایی که دنبال این هستی که زودتر، شانزده ساله و یا هجده ساله بشی و بهش افتخار کنی که چقدر بزرگ شدی. وقتی مجردی و تنها و دوره ی رویاهای شیرینت رو میگذرونی، خیلی برات مهمه زودتر بزرگ بشی، ازدواج کنی و بچه دار بشی. اما حالا که همه این روزها، از سرت گذشته، حالا که هم همسری و هم مادر، شاید دیگه دلت نخواد که روزهای عمرت سپری بشه. شاید دیگه دلت نخواد عمرت زود بگذره.

حالا دلم میخواد زمان متوقف بشه و من در لحظه بایستم. دلم میخواد لحظه های زودگذر عمر کمی فرصت بهم بده که با کودکی شما بچگی کنم و با هر قدم شما بزرگ بشم.  امسال دومین سالیه که تولدم رو در کنار دو تا فرشته ی کوچولوم جشن میگیرم. امسال هم مثل پارسال تولدم، بهترین تولد دنیاست چون در این روز به دنیا اومدم و  باعث حیات دو فرشته ی ناز و دوست داشتنی شدم.

حالا دیگه بعد از بدنیا اومدن فرشته ها تولد خودم برام حس خاصی نداره . به اندازه ی قبل برام مهم نیست. حالا سالروز تولد ستاره هامه که برام مهمه.

حالا می فهمم چرا تولدم همیشه برای مادرم مهمترین تاریخ زندگی اش بوده . حالا می فهمم چرا مادرم همیشه اولین کسی است که بهم تبریک میگه . دوستت دارم فرشته ی من . دوستت دارم مادر خوبم. دوستت دارم که بهم فرصت زندگی دادی. قدرت حیات دادی. زندگی بخشیدی و ماهها در بطن جانت ازم مراقبت کردی. دوستت دارم که سالها با من زندگی کردی و نیمه ای از قلبت برای من بیرون از سینه ات تپیده. تو یک فرشته ای و به من فرصت فرشته شدن دادی .ازت ممنونم.

تولدم مبارک