شش ماهگی شهریور 91

شش ماهگی ، یعنی یک نیمه از یک سال زندگی و شما یک نیمه رو با موفقیت پشت سر گذاشتید. برای شما شش ماه گذشته و برای من شش سال . حالا دیگه خیلی درسها رو من از شما یاد می گیرم . یاد میگیرم هر چقدر هم خسته و ناراحت باشم باز با یک نوازش کوچولو به روی همه لبخند بزنم. یاد می گیرم اگه شکمم سیر باشه و در آغوش اونهایی که دوستشون دارم احساس امنیت کنم به روی دنیا لبخند بزنم و از دنیا چیز دیگه ای نخوام . بی کینه باشم و بی ریا. حالا دیگه اونقدر بزرگ شدید که دیگه همه چیز رو درک می کنید . میبینید . میشنوید و احساس می کنید ولی باز لبخند زیباتون گوشه ی لبهای نازتونه .

فرشته های زندگی ام، مثل پدرتون کوهی استوار باشید که تکیه گاه امنی برای خانواده هاتون بشید  و هیچ وقت در ناملایمات زندگی سر خم نکنید . از اینکه خونه ام سه تا مرد داره خیلی خوشحالم . از اینکه در کنار پدرتون بزرگ می شید. از اینکه بابا جون اینقدر شما رو دوست داره و با همه ی خستگی هاش وقتی شما رو می بینه گل از گلش می شکفه خیلی خوشحالم . خستگی ام در میره وقتی میبینم بابا جون از در که میاد لبخند گوشه ی لبانش نشسته . وقتی شما رو میبینه سر از پا نمیشناسه و مثل یک سرو استوار مراقبتونه.دوستت داریم بابا جون مهربون.دراین ماه غذای کمکی خوردید. کم کم خزیدنهای نیکراد شروع شد. جوونه ی دندونهای نیکراد کم کم شروع به نیش زدن کرد. راحت بر می گشتید و کم کم می خزیدید. با کمک بالش می نشستید.

اینجا آراد داخل ملافه ای که مثل تاب به دیوار بستیم خوابیده. بیشتر اوقات اینجوری می خوابوندیمتون

آراد خیلی جالب و مسلط با پاهاش توپ و اشیا دیگه رو بلند می کرد

آراد در عکس پایین خجالت می کشه به دوربین نگاه کنه

گفتم یه عکسم از گریه تون تو وبلاگتون باشه

شیطونکهای شیرین. درسته تنهایی از پس نگهداری تون بر نمیام ولی اونقدر شیرینکاری می کردید که سر از پا نمیشناختم و خستگی هام در می رفت.

اولین خزیدنهاتون اینجا شروع شده.

نیکراد خودشو به آراد می رسوند و هر جوری بود یه گوشه از لباس یا گوش و چشمش و دست میزد

اینجا قراره مسابقه بدید

وقتی آخرهای شهریور جوونه ی اولین دندونهای نیکراد اذیتش می کنه

عشق فقط در نگاه تو خلاصه میشه

دوستتون دارم عزیزای دلم و همیشه کنارم بمونید . دیگه این زندگی بدون شما معنی نداره.